Było to ze strony firmy ryzykowne przedsięwzięcie - budowa jak na owe czasy olbrzymiego komputera, który miał przetwarzać dane 100 razy szybciej niż najwydajniejszy wtedy komputer oferowany przez IBM, noszący nazwę 704. W praktyce okazało się, że Strech pracuje 30 do 40 razy szybciej niż system 704.

Pierwszy komputer Stretch (zamówiony przez Atomic Energy Commission) zainstalowano w 1961 r. w Los Alamos Scientific Laboratory. System kosztował 13,5 mln USD. Obie instytucje współpracują ze sobą do dzisiejszego dnia. IBM zbudował w tym roku dla Los Alamos Scientific Laboratory superkomputer noszący nazwę Roadrunner - pierwszy tego rodzaju system obliczeniowy mający wydajność większą niż jeden petaflop.

Zobacz również:

• System MS-DOS wrócił po latach w postaci open source

IBM przyznaje, że Stretch (pomimo wprowadzenia do niego wielu nowinek technologicznych) nie odniósł sukcesu komercyjnego. Firma zbudowała ogółem 10 takich superkomputerów i musiała na skutek niewielkiego popytu na ten superkomputer zarzucić jego produkcję. Jednak gra warta była świeczki, ponieważ IBM zdobył po drodze mnóstwo doświadczeń, szczególnie w tak istotnym obszarze, jak technologia wielowątkowości. Był to jeden z pierwszych systemów , który mógł jednocześnie wykonywać kilka wątków obliczeniowych. Technologia ta jest rozwijana i doskonalona do dzisiaj.

IBM zastosował też po raz pierwszy w komputerze Stretch technologię noszącą nazwę pipelining (kolejkowanie instrukcji), dzięki czemu komputer pracuje cały czas, nie czekając na pobranie kolejnej instrukcji. Wiele nowych technologii zastosowano również w obszarze pamięci RAM - ochrona przed nieuprawnionym dostępem czy interleaving (praca z przeplotem). Stretch używał też jako jeden z pierwszych komputerów 8-bitowych jednostek (bajtów), co stało się następnie standardem.

Maszyna zawierała 150 tys. tranzystorów i wykonywała 100 miliardów instrukcji w ciągu jednego dnia. Na owe czasy był to prawdziwy demon szybkości.