Spotkanie Klubu CIO w Warszawie poświęcone informatyzacji administracji i sektora publicznego zwieńczyło przedwakacyjną turę programu Agenda CIO 2015. Otworzył je Bartłomiej Michałowski, dyrektor Marketingu Instytucji Publicznych w Orange Polska, przedstawiając realizacje wizji inteligentnego miasta na przykładzie Legnicy, Gdańska, Środy Wielkopolskiej, Opola, Poznania i Warszawy. Oprócz omówienia różnych typów przedsięwzięć z kategorii „inteligentne miasto”, nawiązał także do opublikowanego właśnie raportu Smart Cities zawierającego analizy i komentarze eksperckie.

Główny punkt programu tego popołudnia stanowiło wystąpienie Nikodema Bończy Tomaszewskiego, dyrektora Centralnego Ośrodka Informatyki (COI).

Zobacz również:

• 9 cech wielkich liderów IT

Przykład i doświadczenia COI miały pomóc także w dyskusji, w której główne pytanie dotyczy najlepszego sposobu koordynacji rozwoju e-administracji w Polsce. Przykład COI jest jednym z modeli i źródłem rozwiązań organizacyjnych.

Nikodem Bończa Tomaszewski szerzej nakreślił kontekst cyfryzacji i e-usług. Za punkt wyjścia obrał projekt, którego był pomysłodawcą, współtwórcą i szefem - projekt zmiany Archiwum Dokumentacji Mechanicznej w Narodowe Archiwum Cyfrowe. Zasadnicze elementy tej zmiany polegały na wykreowaniu nowoczesnej wizji usługi i jej realizacji własnymi, uzupełnianymi i budowanymi siłami, kompetencjami. W podobny sposób przeformułowane został COI, ośrodek podległy MSW, który zmienia się w centrum kompetencyjne pozwalające kreować e-usługi dla obywatela i instytucji. Przykładem nowoczesnego podejścia jest zbudowanie zespołu z kompetencjami UX: z jednej strony to zapewnienie jakości i użyteczności rozwiązań, z drugiej – przykład wyjątkowy, kiedy specjalistów p rozchwytywanych na pniu kompetencjach udaje się zatrudnić i utrzymać w COI. Model ten odpowiada najlepiej najszerzej zarysowanej wizji e-Państwa, e-administracji nastawionej na tworzenie usług i przestrzeni relacji z obywatelem. Nikodem Bończa Tomaszewski dowodził dużej skuteczności przyjętego modelu organizacyjnego, zarówno w odniesieniu do odziedziczonych, przejętych projektach, jak i nowych usług; a więc CEPIK 2.0 oraz usługę „bezpieczny autobus” czy „historia pojazdu”.

Tezy wystąpienia były dyskutowane nie tylko w trakcie i po nim, ale także stały się punktem odniesienia dla dyskusji panelowej, w której poza prelegentem udział wzięli Dariusz Śpiewak, doradca ministra finansów ds. informatyzacji w Ministerstwie Finansów, Marek Lipniowiecki, dyrektor ds. bezpieczeństwa w Polskiej Grupie Zbrojeniowej oraz Sebastian Christow, dyrektor ds. informatyzacji w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji.

Wystąpienie wywołało dyskusję o celach i środkach możliwej centralizacji procesów informatyzowania państwa. COI nie jest jedynym ośrodkiem, który może się stać zarazem ośrodkiem owej centralizacji. Dyskusja dotyczyła więc możliwych scenariuszy, korzyści i strat nieuniknionych przy narzucaniu jednej wizji.

Możliwości te narzucają nie tylko dotychczasowe dokonania i uwarunkowania poszczególnych ośrodków, ale także istniejące ramy prawne. Ewentualny ośrodek koordynacji umieszczony przy kancelarii premiera wymagałby także stosownych regulacji. W pierwszej kolejności wypada jednak zdecydować się o jego celach: tworzeniu, wyborze i wprowadzaniu standardów, dostarczanie architektury, czy – oprogramowania. Powstałe już dziś kompetencje i zasoby poszczególnych ośrodków trudno jest współdzielić pomiędzy resortami i instytucjami.

Przygotowujemy publikację pełnego zapisu szalenie interesującej dyskusji, która się wywiązała. Przedstawimy go w jednym z najbliższych wydań magazynu CIO i na cxo.pl. Fotoreportaż ze spotkania: